online hulpverlening


Schalken, Frank, e.a. (2013). Handboek online hulpverlening: met internet Zorg en Welzijn verbeteren (managementeditie). Houten: Bohn Stafleu van Loghum. ISBN 978-90-368-0374-8.


RECENTIE VOOR: WWW.PROFESSIONEELBEGELEIDEN.NL
OKTOBER 2014

Steeds meer organisaties bieden online hulpverlening. Wat deze vorm van hulp zo waardevol maakt en wat nodig is voor een instelling om dit aan te bieden, is te lezen in de tweede druk van het Handboek online hulpverlening. In deze managementeditie is ten opzichte van de onderwijseditie extra aandacht besteed aan het thema ‘voorbereiding en organisatie’, waarin thema’s als implementatie, conceptontwikkeling, techniek, veiligheid, recht en doelgroepen bereiken opgenomen zijn. Naast dit deel ‘voorbereiding en organisatie’ zijn er nog twee andere delen: ‘oriëntatie’ en ‘uitvoering’. In het deel ‘oriëntatie’ wordt aandacht besteed aan de definitie van online hulpverlening, de effectiviteit, de keuze voor online hulpverlening en online hulpvormen. In het deel ‘uitvoering’ wordt onder andere onderscheid gemaakt tussen online communiceren via synchroon en asynchroon contact. In dit deel komen vooral de basisgesprekstechnieken, gesprekstechnieken bij ruis en het 5-fasenmodel aan bod.
De auteurs spreken niet van e-health, maar van online hulpverlening: hulp die vanuit instellingen wordt geboden bij psychische, sociale en / of maatschappelijke problemen waarbij gebruik gemaakt wordt van internettechnologie. Online hulpverlening richt zich op het primaire zorgproces van informatie, advies, ondersteuning, begeleiding, behandeling of nazorg. Een betere kosteneffectiviteit, geprotocolleerde behandelingen die steeds meer omgezet worden naar internet (bijvoorbeeld www.gripopjedip.nl) en het eenvoudiger kunnen bijhouden en bewaken van de voortgang, zijn belangrijke mogelijkheden van online hulpverlening. De auteurs stellen ervaren face-to-face hulpverleners gerust dat zij kwalitatief goede online hulp kunnen bieden als ze beschikken over basale kennis van verschillende online functionaliteiten (chat, e-mail, beeldbellen). Bij online hulpverlening heeft de cliënt over het algemeen meer regie over de hulp die hij krijgt en is de hulp transparanter dan bij de face-to-face hulpverlening. Van de hulpverlener wordt verwacht dat hij regieversterkend werkt en zich meer opstelt als coach in plaats van expert. Dit is overigens ook een trend die ook merkbaar is in andere therapie- en onderwijsvormen.
De onderwijseditie richt zich op studenten, terwijl de managementeditie zicht richt op hulpverleners en managers die zich oriënteren op online hulpverlening als organisaties die hun online hulpaanbod willen doorontwikkelen. Dat is de schrijvers ook gelukt; het is namelijk een vrij compleet praktisch handboek geworden met aansprekende voorbeelden. Het is prettig leesbaar door de lay-out met kleur en kaders.


Drs. Gerrie Ham – Willemsen, orthopedagoog in opleiding tot GZ-psycholoog, cognitief gedragstherapeut VGCt.